ΜΕ ΤΟΣΑ ΠΟΥ ΓΡΑΦΟΥΜΕ ΘΑ ΘΕΛΑΜΕ ΠΟΛΥ ΜΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΜΕΛΑΝΙ

Σήμερα που η σύγχρονη τεχνολογία μας επιτρέπει να γράφουμε και να σχεδιάζουμε κατ’ ευθείαν επάνω σε ηλεκτρονικούς υπολογιστές, ωστόσο σε κάποια άλλα μέρη της γης, όπως για παράδειγμα στην Κίνα και τις Ινδίες οι άνθρωποι εξακολουθούν να χρησιμοποιούν πινέλα που τα βουτούν στο μελάνι, έτσι ακριβώς όπως γινόταν χιλιάδες χρόνια πριν...

Το μελάνι μαθαίνουμε ότι πρωτοανακαλύφθηκε στην Ινδία και την Κίνα, και ήταν ένα μίγμα από χυμούς φρούτων και νερό. Στην Κίνα ωστόσο μαθαίνουμε, ότι οι άνθρωποι έδειχναν ιδιαίτερη αδυναμία στο μαύρο χρώμα για την καλλιτεχνική τους γραφή, και αναζητούσαν τα υλικά τους από το μελάνι της σουπιάς ή του χταποδιού.

Και για να γίνει μάλιστα ακόμη πιο σταθερό, συνήθιζαν να το αναμιγνύουν με κάποιες κολλώδεις ουσίες, όπως είναι για παράδειγμα το αραιωμένο ρετσίνι. Μιας τέτοιας μορφής μελάνι, που προσφέρει σταθερότητα στο τύπωμα, χρησιμοποιείται ακόμη και σήμερα, σε πιο εξελιγμένη φυσικά μορφή, στον τομέα του αρχιτεκτονικού αλλά κα του μηχανολογικού σχεδιασμού.

Αργότερα, στη Δύση οι άνθρωποι χρησιμοποιούσαν οξέα από το ξύλο της δρυός και της βαλανιδιάς.