Η μοναδική επιζήσασα του ναυαγίου του θρυλικού υπερωκεανίου "Τιτανικός", τον Απρίλιο του 1912, η Μιλβίνα Ντιν, θα ζήσει το υπόλοιπο του βίου της χωρίς καμία απολύτως οικονομική έγνοια, επειδή οι "σταρ" του Χόλυγουντ Κέιτ Γουΐνσλετ και Λεονάρντο ντι Κάπριο της κατέβαλαν από κοινού μεγάλο χρηματικό ποσό, ικανό να καλύψει τις ανάγκες περίθαλψής της στη Βρετανία, όπου ζει. ..
Η Μιλβίνα Ντιν, που έχει συστήσει και ένα ομώνυμο Ίδρυμα, "αποδέχθηκε την προσφορά" των δύο ηθοποιών, ανακοινώθηκε στο Λονδίνο.
Όμως, μία προσφορά στην κυρία Ντιν έκανε και ο παραγωγός του "Τιτανικού" του 1997 και των 11 Βραβείων Όσκαρ, ο Ντέϊβιντ Κάμερον, και έτσι η συνολική προσφορά προς την τυχερή επιβάτιδα "άγγιξε" τις 22 χιλιάδες στερλίνες.
Η Μιλβίνα Ντιν, 97 ετών σήμερα, κατάγεται από το Νιού Φόρεστ που βρίσκεται στο νότιο τμήμα του Χαμσάϊρ. Ο δήμος της παρέχει άλλες περίπου τρεις χιλιάδες στερλίνες κάθε μήνα, για να την συνδράμει να ζει με αξιοπρέπεια στη "δύση" του βίου της.
"Τους ευχαριστώ όλους για τη γενναιοδωρία, που μου δείχνουν", δήλωσε στα βρετανικά ΜΜΕ συγκινημένη η μοναδική σήμερα επιζήσασα του θρυλικού "Τιτανικού".
Ήταν μωρό, μόλις δύο μηνών, όταν την τύλιξαν σε μια κουβέρτα και την κατέβασαν από το πλοίο. Η Μιλβίνα μαζί με τη μητέρα της και τον αδελφό της σώθηκαν από το ναυάγιο, όταν ο κατάφερε κατάφερε να τους βάλει σε μία από τις λιγοστές λέμβους του τεράστιου πλοίου.
Τους συνέλεξε το πλοίο "ΚΑΡΠΑΘΙΑ" και τους μετέφερε στη Νέα Υόρκη. Αργότερα επέστρεψαν στο Σάουθαμπτον.
Η βύθιση του Τιτανικού, στις 14 Απριλίου του 1912, μετά την μοιραία πρόσκρουση σε παγόβουνο και τον κατακλυσμό πολλών στεγανών του από τα νερά του ωκεανού, προκάλεσε το θάνατο περίπου 1.500 ανθρώπων με τους υπόλοιπους 700 να βρίσκονται στις σωσίβιες λέμβους και να παρακολουθούν το τραγικό γεγονός. Κατάφερε να επιπλεύσει ένα δίωρο μετά την πρόσκρουση στο παγόβουνο στον βόρειο Ατλαντικό, στη μέση της νύκτας...
Το υπερωκεάνιο αποτελούσε στην εποχή του κυριολεκτικά ένα θαύμα της ναυπηγικής, αποτελώντας ένα πρωτοποριακό τύπο πλοίου. Ενσωμάτωνε πολλές καινοτομίες για την εποχή του. Ανελκυστήρες για γρήγορη πρόσβαση στα διάφορα καταστρώματα, χαμάμ, γυμναστήριο, πισίνα, ταχυδρομείο και υπέρμετρη πολυτέλεια, ιδιαίτερα το σέρβις και το φαγητό που πρόσφερε σε επιβάτες της Α’ θέσης ήταν πολύ πλουσιότερο και από τα αντίστοιχα των σύγχρονων ξενοδοχείων 5 αστέρων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Με προσοχή να μη μας κάψετε!