ΕΛΛΗΝΟ-ΡΩΣΙΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΩΓΟ ΦΥΣΙΚΟΥ ΑΕΡΙΟΥ SOUTH STREAM

Yπογράφεται την Παρασκευή στη Mόσχα από την Gazprom και τον ΔEΣΦA A.E. (θυγατρική εταιρεία της ΔEΠA), η συμφωνία για τη σύσταση κοινής εταιρείας που θα αναλάβει την κατασκευή του ελληνικού τμήματος του αγωγού South Stream...

H σύσταση κοινής Ελληνο-ρωσικής εταιρείας προβλέπεται στη διακρατική συμφωνία Kαραμανλή - Πούτιν που υπογράφηκε το καλοκαίρι του 2007 στην Aθήνα, με χρονοδιάγραμμα τη λήξη του τρέχοντος έτους. Oι δύο πλευρές είχαν όλο το προηγούμενο διάστημα διμερείς επαφές για το περιεχόμενο της συμφωνίας και η θετική κατάληξή τους εντός του συμφωνηθέντος χρονοδιαγράμματος ήταν αποτέλεσμα επιμονής της ρωσικής πλευράς.

Οι συνομιλίες είχαν ξεκινήσει από συνάντηση προ διετίας στην Αθήνα του Πρωθυπουργού κ. Κώστα Καραμανλή τον ρώσο Πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν. Την συνέχιση από ελληνικής πλευράς συνέχισαν αλληλοδιαδόχως οι κ. κ. Δημήτρης Σιούφας, Χρ. Φώλιας και πρόσφατα Κωστής Χατζηδάκης από την θέση του υπουργού Ανάπτυξης.

Είναι φανερό ότι η ρωσική πλευρά θέλει να επισπεύσει τις διαδικασίες. Ειδικά σε μια περίοδο που βλέπει πως η ΕΕ αλλά και οι ΗΠΑ έχουν εντείνει τις προσπάθειές τους και μέσω μιας σειράς διεθνών Συνόδων (Σόφια, Πράγα), πιέζουν την Τουρκία για να «τα βρει» με το Αζερμπαϊτζάν προκειμένου να ξεμπλοκάρουν οι δυτικών συμφερόντων αγωγοί Nabucco και Τουρκίας-Ελλάδας-Ιταλίας (TGI)
Τόσο ο ένας όσο και ο άλλος αγωγός για να υλοποιηθούν, θα πρέπει να εξασφαλίσουν φυσικό αέριο από την Κασπία, εν προκειμένω από το Αζερμπαϊτζάν, το μόνο διαθέσιμο τα επόμενα χρόνια.

Όσο όμως η Άγκυρα επιμένει να παρακρατεί για τις δικές της ανάγκες μια πολύ μεγάλη ποσότητα του διερχόμενου Αζέρικου καυσίμου, και όσο το Μπακού θα διαφωνεί με τις τουρκικές αιτιάσεις, τα σχέδια των δύο αγωγών θα μπλοκάρουν.

Γι' αυτό και τους τελευταίους μήνες, αρχής γενομένης από την επίσκεψη του Μπάρακ Ομπάμα στην Τουρκία, η Δύση πιέζει την κυβέρνηση Ερντογάν να «βάλει νερό στο κρασί της».

Συγκεκριμένα, οι Τούρκοι ζητούν να παρακρατούν για τις δικές τους ανάγκες 8 δισ. κ.μ. Αζέρικου αερίου το χρόνο, αλλά οι Αζέροι δεν δέχονται να τους δίνουν πάνω από 4 δισ. κ.μ. Η διαφορά που τους χωρίζει είναι τεράστια.

Και να σκεφτεί ωστόσο κανείς ότι το σύνολο της εκμεταλλεύσιμης ποσότητας του νέου κοιτάσματος Sach Deniz II (διότι περί αυτού ο λόγος) όταν θα καταστεί εκμεταλλεύσιμο από το 2014-2015 και μετά, δεν θα υπερβαίνει τα 16 δισ. κ.μ. Γίνεται σαφές ότι αν τα μισά από αυτά τα παρακρατεί η Άγκυρα, προφανώς η υπόλοιπη ποσότητα δεν είναι αρκετή για να καλύψει μέρος των αναγκών του το Αζερμπαϊτζάν, και ταυτόχρονα να τροφοδοτηθεί με αέριο ο TGI.

Η Μόσχα ξέρει ότι αν δεν «τρέξει» τώρα, κινδυνεύει να δώσει την ευκαιρία στην Ε.Ε. να κάνει πράξη το στοίχημά της. Δηλαδή την εξεύρεση ενός εναλλακτικού δρόμου τροφοδοσίας της Ευρώπης με αέριο. Όχι, με ρωσικό, αλλά από την Κασπία. Αυτό θα γίνει αν καμφθούν οι τουρκικές αιτιάσεις, και η Άγκυρα τα βρει με το Αζερμπαϊτζάν.

Γι' αυτό και η Ρωσία κάνει ότι μπορεί για να επισπεύσει τις διαδικασίες ώστε να ολοκληρωθούν με όλες τις χώρες εντός του 2009 οι διμερείς συμφωνίες για τον South Stream (που θα μεταφέρει ρωσικό αέριο στην Ε.Ε. δια μέσω του Νότου, παρακάμπτοντας την Ουκρανία). Σημειωτέον ότι τους τελευταίους μήνες ανάλογες συμφωνίες όπως αυτή μεταξύ ΔΕΣΦΑ και Gazprom έχουν υπογραφεί με τη Σερβία και την Ουγγαρία. Στόχος της ρωσικής πλευράς είναι ο αγωγός να τεθεί σε λειτουργία μέχρι το 2015.


ΑΠΕ-ΜΠΕ