Η μεγαλύτερη αξία της ζωής; Η ίδια.

"Όχι πώς είμαι οπαδός του καπιταλισμού (χέστηκα για τα "συστήματα" σοσιαλισμών, καπιταλισμών και κομμουνισμών που έχουν σκοπό να καθυποτάξουν τους ταλαντούχους για να κονομάνε οι κομπιναδόροι). Αλλά γιατί τέτοια ανασφάλεια και αυτοκτονίες στη France Telecom της Σοσιαλιστικής Γαλλίας;

http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=17&artid=290718&dt=27/09/2009"

Αυτό το mail που μου έστειλε ο φίλος μου, ο Λευτέρης, με οδήγησε να διαβάσω το άρθρο στο σημερινό ΒΗΜΑ.

Είναι ένα ρεπορτάζ που αναφέρεται στις, ασυνήθιστα πολλές και ανεξήγητες από πρώτη άποψη, αυτοκτονίες στην France Telecom.

Είχα ανεβάσει σχετική ανάρτηση στις 15 του Σεπτέμβρη: Σειρά αυτοκτονιών συγκλονίζει την France Telecom που ήταν αναδημοσίευση αλλά είχα αφήσει ασχολίαστη την είδηση.

"Η France Τelecom συγκλονίζεται τον τελευταίο καιρό από τις απανωτές αυτοκτονίες ή απόπειρες αυτοκτονίας εργαζομένων της, που συνδέονται όλες με την αναδιάρθρωση της εταιρείας και την ανασφάλεια του προσωπικού όσον αφορά το μέλλον του.

Από τον Φεβρουάριο του 2008 ως σήμερα, 23 εργαζόμενοι στη France Τelecom έδωσαν τέλος στη ζωή τους με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο. Αλλοι 13 έκαναν απόπειρα, αλλά γλίτωσαν. Σύμφωνα με τα ψυχρά στατιστικά στοιχεία, το ποσοστό αυτοκτονιών στη France Τelecom δεν είναι μεγαλύτερο από τον μέσο όρο αυτοκτονιών του γαλλικού πληθυσμού. Με βάση την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας, σε 100.000 Γάλλους αντιστοιχούν 17,6 αυτοκτονίες τον χρόνο. Αλλά για τους περίπου 100.000 εργαζομένους στην εταιρεία ο δείκτης έχει χτυπήσει κόκκινο".

Η ερώτηση όμως του φίλου, παρ' ότι θα ήταν καλό να απαντηθεί κι από κείνον, μου έδωσε την αφορμή να καταθέσω μια εξήγηση που ταιριάζει με την θεώρηση ζωής που κατέχω, με προβληματίζει και με οδηγεί....

Η συνέχεια εδω